Οι οικονομικές κρίσεις συνεπάγονται πάντοτεκαι όχι μόνο για τις επιχειρήσεις, αλλά και για τους ίδιους τους καταναλωτές, επειδή η ποσότητα των προϊόντων εξαρτάται από το επίπεδο αγοραστικής δύναμης. Σε σχέση με τη μετάβαση στις σχέσεις αγοράς, μια σημαντική προϋπόθεση για την επιβίωση μιας επιχείρησης είναι η ικανότητα σωστής και αποτελεσματικής οργάνωσης της παραγωγής της. Η επίτευξη υψηλών επιδόσεων είναι απίθανο να επιτευχθεί χωρίς τον έλεγχο του κόστους παραγωγής και των πωλήσεων των προϊόντων. Ο καθορισός των αποθεατικών για τη είωση του κόστους παραγωγής διαδραατίζει σηαντικό ρόλο σε όλα αυτά.

Η τιμή κόστους εμφανίζεται όχι μόνοτο κόστος που συνδέεται με τη δημιουργία και την πώληση προϊόντων και υπηρεσιών. Έχει αντίκτυπο στο ποιο θα είναι το τελικό αποτέλεσμα της επιχείρησης. Επί του παρόντος, υπάρχουν διάφοροι τρόποι μείωσης του κόστους παραγωγής. Αυτό περιλαμβάνει τη βελτίωση της παραγωγικής διαδικασίας, την αντικατάσταση ακριβών υλικών με φθηνότερα αντίστοιχα, την αυτοματοποίηση των χώρων εργασίας, τη μείωση του αριθμού των εργαζομένων και την αμοιβαία επωφελή συνεργασία με άλλες επιχειρήσεις που μπορούν να παράγουν ορισμένα εξαρτήματα σε χαμηλότερες τιμές.

Οι τρόποι μείωσης του κόστους παραγωγής σχετίζονται με καιεισαγωγή νέου, πιο σύγχρονου εξοπλισμού, αυτοματοποίηση διαδικασιών παραγωγής, εισαγωγή σύνθετης μηχανικής, εισαγωγή προοδευτικών τύπων υλικών, βελτίωση της τεχνολογίας. Χάρη σε τέτοιες μεθόδους, είναι δυνατόν να μειωθεί σημαντικά το κόστος παραγωγής. Η μείωση του κόστους παραγωγής μπορεί επίσης να εξασφαλιστεί με την αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας. Στην περίπτωση που η παραγωγικότητα της εργασίας αυξάνεται πραγματικά, υπάρχει μείωση του κόστους εργασίας ανά μονάδα παραγωγής. Κατά συνέπεια, το ειδικό βάρος των μισθών μειώνεται επίσης.

Λαμβάνοντας υπόψη τρόπους μείωσης του κόστουςπρέπει να σημειωθεί και ένα τέτοιο αποθεματικό, όπως η συμμόρφωση με το καθεστώς εξοικονόμησης σε όλη τη λειτουργία της επιχείρησης. Η λειτουργία εξοικονόμησης θα εκδηλώνεται με τη μείωση του κόστους των υλικών πόρων, τη μείωση του κόστους συντήρησης της παραγωγής και της διαχείρισης της, την εξάλειψη των ζημιών που οφείλονται σε διάφορες μη παραγωγικές δαπάνες. Είναι γνωστό ότι ένα μεγάλο ποσοστό του κόστους παραγωγής λαμβάνουν τα υλικά κόστος παραγωγής, έτσι ώστε ακόμη και αν εξοικονόμηση πρώτων υλών, καυσίμων, ενέργειας και υλικών θα είναι ασήμαντη, η εταιρεία θα νιώσετε το οπτικό αποτέλεσμα. Για να επιτευχθεί μείωση του κόστους των πρώτων υλών μπορεί να επιτευχθεί με τη βελτίωση του σχεδιασμού των προϊόντων, τη βελτίωση της τεχνολογίας παραγωγής, την εισαγωγή των προτύπων των δαπανών του πλούτου, τη χρήση προηγμένων τύπων των πρώτων υλών.

Έτσι, οι παράγοντες μείωσης του κόστους παραγωγής μπορούν να διαιρεθούν ως εξής:

· Αύξηση του τεχνικού επιπέδου παραγωγής - χρήση προηγμένης τεχνολογίας και τεχνολογίας, εισαγωγή τεχνολογιών μη αποβλήτων.

· Αλλαγές στη δομή και τον όγκο των προϊόντων.

· Βελτίωση της οργάνωσηςτη διαχείριση, την παραγωγή και την εργασία - τη βελτίωση των δεξιοτήτων των εργαζομένων, τη συμμόρφωση με τα βέλτιστα μεγέθη των αποστολών αγορασθέντων προϊόντων, τη βελτίωση της συντήρησης του χώρου εργασίας, την εισαγωγή του προϋπολογισμού και της λογιστικής διαχείρισης.

Αναλύοντας τρόπους μείωσης του κόστουςπροϊόντα, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι η εισαγωγή τεχνολογιών εξοικονόμησης πόρων είναι μια επαρκής αποτελεσματική κίνηση για τους παραγωγούς. Κατά συνέπεια, η εισαγωγή σύγχρονου εξοπλισμού στην παραγωγή και η εισαγωγή ορθολογικών μεθόδων παραγωγής προϊόντων θα οδηγήσει σε μείωση της τιμής κόστους και παραλαβή πρόσθετου εισοδήματος.

</ p>