Ποιοι είναι οι παράγοντες παραγωγής; Ανταγωνιστικότητα!

Μια μελέτη του ζητήματος σχετικά με τους παράγοντεςτην παραγωγή, ανήκει σε ένα είδος ιερών αγελάδων οικονομικής θεωρίας, το οποίο τις αντιμετωπίζει ως πόρους που προσελκύονται κατά κάποιο τρόπο από παραγωγικές δραστηριότητες. Παραδοσιακά, η έννοια των συντελεστών παραγωγής περιελάμβανε στοιχεία όπως η εργασία, η γη και το κεφάλαιο. Κατά το δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα, προστέθηκαν πληροφορίες και σε αυτά τα στοιχεία. Ορισμένοι ερευνητές, επιπλέον, διακρίθηκαν από την έννοια του «εργατικού δυναμικού» σε έναν ξεχωριστό δείκτη επιχειρηματικού ταλέντου.

Η ανάλυση των διεργασιών που λαμβάνουν χώρα στη σύγχρονη οικονομία δίνει κάποιο λόγο να πιστεύουμε ότι η εξέταση των παραγόντων των δομών παραγωγής απαιτεί επί του παρόντος ορισμένες προσθήκες και διευκρινίσεις.

Αν σκεφτούμε τι είναι συναφές με τους παράγοντεςπαραγωγής από την άποψη των τάσεων που επικρατούν στη σύγχρονη οικονομία, καθίσταται σαφές ότι είναι ανεξάρτητη και έχει γίνει ένας σημαντικός παράγοντας, για παράδειγμα, το μάρκετινγκ, των οποίων ο ρόλος στην ολοένα και πιο ανταγωνιστικό περιβάλλον, δεν μπορεί να υπερεκτιμηθεί.

Εδώ τίθεται το επίκεντρο της ικανοποίησης των αναγκών της αγοράς, που περιορίζει τη χρήση των διοικητικών μεθόδων διοίκησης και, ως εκ τούτου, αυξάνει τον δημοκρατισμό της αγοράς και τον επαγγελματισμό.

Το κλασικό μοντέλο ανταγωνισμού είναι αυτό: "Μειώστε την τιμή, αυξήστε την ποιότητα, δώστε στους αγοραστές πρόσθετα οφέλη (στις μορφές πληρωμής, προμήθειες, συντήρηση κλπ.)." Επιπλέον, η εφαρμογή των λειτουργιών του ανταγωνισμού και οι θετικές συνέπειες των εκδηλώσεών του στη δυναμική της συσχέτισης της τιμής της κατανάλωσης και της ποιότητας των αγαθών, οδηγεί καταρχήν στην αντικειμενική ανάγκη δημιουργίας ανταγωνιστικού περιβάλλοντος. Και αυτό πρέπει να γίνει όχι μόνο προς όφελος των παραγωγών βασικών προϊόντων, αλλά πρώτα απ 'όλα για τους καταναλωτές και, δεύτερον, συνδέει άμεσα τις λειτουργίες του ανταγωνισμού με τα πλεονεκτήματά του τόσο για τις εταιρείες όσο και για τα προϊόντα που παράγουν. Στην περίπτωση αυτή, οι παράγοντες της κοινωνικής παραγωγής είναι αρκετά κατάλληλοι για να συμπεριλάβουν τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα μιας επιχείρησης.

Δεδομένου ότι οι τεχνολογικές,παραγωγή και διαχείριση της καινοτομίας, και η παγκοσμιοποίηση της εθνικό και διεθνή ανταγωνισμό, η θεωρία του συγκριτικού πλεονεκτήματος των συντελεστών παραγωγής, οι οποίες βρίσκονται σε αφθονία, πολύ πρόβλημα που σχετίζεται με τους παράγοντες της παραγωγής, δεν ανταποκρίνονται στις σημερινές απαιτήσεις της οικονομικής επιστήμης. Προς το παρόν, μια νέα θεωρία των ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων κερδίζει όλο και περισσότερη αναγνώριση. Σημαίνει τα εξής:

1. Τα πλεονεκτήματα της επιχείρησης και των προϊόντων έπαψαν να είναι στατικά. Αλλάζουν υπό την επίδραση καινοτόμων και επενδυτικών διαδικασιών στην τεχνολογία και την τεχνολογία παραγωγής, τις μεθόδους διαχείρισης και τις μορφές οργάνωσης, στους τρόπους προώθησης των αγαθών στις αγορές.

2. Ο μηχανισμός διαμόρφωσης των πλεονεκτημάτων της αγοράς που βασίζονται στον ανταγωνισμό δεν είναι ο μόνος. Το κράτος θεωρείται εδώ ως ένα σημαντικό θέμα της διαμόρφωσης ανταγωνιστικών στρατηγικών και πλεονεκτημάτων της επιχείρησης. Από αυτή την άποψη, ο μηχανισμός της αγοράς συμπληρώνεται από έναν κρατικό μηχανισμό για τη ρύθμιση των ανταγωνιστικών σχέσεων και της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων.

3. Η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας αναγκάζει την επιχείρηση, όταν διαμορφώνει τα πλεονεκτήματά της, να λαμβάνει υπόψη όχι μόνο τα δικά της και τομεακά συμφέροντά της, αλλά και τις εθνικές και διεθνείς συνθήκες.

Όλα αυτά δείχνουν ότι, σε απάντησητο ζήτημα των παραγόντων της παραγωγής, μπορούμε να δηλώσουμε με ορισμένο βαθμό βεβαιότητα ότι τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα έχουν γίνει ένας απτός και απομονωμένος παράγοντας. Για να τα δημιουργήσει, το κράτος πρέπει να εφαρμόσει μέτρα για να δημιουργήσει ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον και να προστατεύσει τον ανταγωνισμό, να ενθαρρύνει τη συνεχή εισαγωγή καινοτομιών, να βελτιστοποιήσει και να βελτιώσει τις κυβερνητικές ρυθμίσεις, λαμβάνοντας υπόψη τις αναπτυξιακές τάσεις της παγκόσμιας οικονομίας.

Αυτά τα οφέλη μπορούν να οριστούν ωςη αποτελεσματικότητα της εταιρείας σε κάθε περιοχή η οποία, πρώτον, του δίνει την καλύτερη ικανότητα (σε σύγκριση με τους ανταγωνιστές) για να προσελκύσουν και να διατηρήσουν τους πελάτες, και δεύτερον, επιτρέπει να λαμβάνουν ένα σταθερό εισόδημα, και στη βάση αυτή να διασφαλίσει την αναπαραγωγή του κεφαλαίου.