Χωρίς την κοινωνία και τα μέλη της, πολλοίστοιχεία της σύγχρονης ζωής, συμπεριλαμβανομένης της επιστήμης. Μόνο στην κοινωνία των επιστημόνων δημιουργείται ένα σύστημα αξιών, κανόνων και παραδόσεων, των οποίων η ιστορία έχει καταμετρηθεί για περισσότερα από 2000 χρόνια. Η επιστήμη ως κοινωνικός θεσμός είναι η ενσάρκωση των πιο ποικίλων αλληλεπιδράσεων που προκύπτουν μεταξύ των μελών της επιστημονικής κοινότητας και των άλλων ανθρώπων. Έχουν υποστεί διάφορες αλλαγές κατά τη διάρκεια διαφορετικών περιόδων, καθώς η σχέση της κοινωνίας με την επιστήμη ήταν πάντα μεταβλητή.

Και η ίδια η επιστήμη ως κοινωνικός θεσμόςυπόκεινται σε αλλαγές που εξαρτώνται από τις συνθήκες της ύπαρξής του. Ας πάρουμε τον αριθμό των επιστημόνων. Αν στις αρχαίες ελληνικές φιλοσοφικές σχολές μπορούσαν να αναφερθούν ονομαστικά, σήμερα ο στρατός αυτός αποτελείται από περισσότερα από πέντε εκατομμύρια επαγγελματικά οργανωμένη διεθνή κοινότητα. Σήμερα, η επιστήμη ως κοινωνικό φαινόμενο είναι μια ισχυρή σφαίρα παραγωγής γνώσης, ικανή να παράγει μια επανάσταση στο μυαλό. Έχει μια ισχυρή βάση υλικών και μια εξειδικευμένη υποδομή και κανάλια επικοινωνίας.

Η επιστήμη ως κοινωνικός θεσμός βλέπει το στόχο της καιτο διορισμό στην παραγωγή γνώσεων και τη διάδοσή τους στην κοινωνία. Για να γίνει αυτό, οι επιστήμονες αναπτύσσουν εργαλεία έρευνας, καταρτίζουν νέες τεχνικές και ενώνουν τις τάξεις τους με νέους ανθρώπους που ενδιαφέρονται για την κοινωνική τους αποστολή.

Η σύγχρονη επιστήμη ως σφαίρα του πολιτισμού αντιπροσωπεύειμια σφαίρα της κοινής δράσης της δημιουργικής συνδικάτα, εντός του οποίου η εργασία δεν είναι μόνο υψηλής ειδίκευσης σε ορισμένους ιδιαίτερα εξειδικευμένους τομείς των ερευνητικών δραστηριοτήτων, αλλά και οι άνθρωποι, που έχουν ως στόχο την αυτοπραγμάτωση και την εκπλήρωση των καθηκόντων τους, με τον υψηλότερο βαθμό της δέσμευσης. Οι συνήθεις εργασίες σε αυτόν τον τομέα γειτνιάζουν με τις δημιουργικές προσπάθειες. Από τον επιστήμονα η ζωή απαιτεί συνεχώς επιβεβαίωση των προσόντων του, υποβάλλει διάφορες δοκιμές στο επίπεδο του επαγγελματισμού του. Η κοινωνία και το κράτος, το οποίο η επιστήμη σαν κοινωνικός θεσμός εκτιμάται ιδιαίτερα, διεγείρει τη δραστηριότητα της αύξησης των αποδοχών των μελών της επιστημονικής κοινότητας, να αντέξουν οικονομικά τους διαφορετικούς τίτλους, τα βραβεία και τους βαθμούς.

Η επιστήμη ήταν ένα κοινωνικό φαινόμενοΤη Δυτική Ευρώπη μαζί με τη βιομηχανική επανάσταση, η οποία έγινε λόγος για την εμφάνιση καπιταλιστικών σχέσεων. Ο καταμερισμός της εργασίας κατέστησε δυνατή όχι μόνο την αύξηση της οικονομίας, αλλά και τη διαχωρισμό της πρακτικής από τη θεωρία. Και οι επιστημονικές οργανώσεις άρχισαν να ενώνονται σε ξεχωριστή σφαίρα, εξυπηρετώντας τις ανάγκες βελτίωσης της ευημερίας του κοινού. Και σε αυτό το σπουδαίο ρόλο που παίζει η εκπαίδευση ως μια μέθοδος εξοικείωσης της νεότερης γενιάς με επιστημονικά επιτεύγματα.

Η επιστήμη είναι η σφαίρα του πολιτισμούτο σημαντικότερο στοιχείο που διαφέρει από τις άλλες δραστηριότητες στο ότι το αποτέλεσμά του δεν είναι προκαθορισμένο εκ των προτέρων. Η γνώση εξάγεται, δεν παρέχεται σε τελική μορφή, όπως συμβαίνει, για παράδειγμα, στην τέχνη. Ωστόσο, δεν μπορεί κανείς να αντιταχθεί στα υπόλοιπα στοιχεία του πολιτισμού στην επιστήμη, επειδή η αντικειμενική γνώση, όπως η τέχνη, έχει μια λογική, γενίκευση των διαδικασιών που λαμβάνουν χώρα.

Σημάδια της επιστήμης ως κοινωνικού θεσμού στοο σημερινός κόσμος υπόκειται σε ακόμα μεγαλύτερη θεσμοθέτηση. Διαπερνούν την παραγωγή, την πολιτική σφαίρα, αλληλεπιδρούν στενά με τις διοικητικές δραστηριότητες του ατόμου. Πριν από την ανάπτυξη του οικονομικού και τεχνικού τομέα, ο επιστημονικός τομέας έχει μετατραπεί από καιρό σε κορυφαία βιομηχανία, συχνά προκαθορίζοντας και προβλέποντας την πορεία των γεγονότων. Αντιμετωπίζει ένα μεγάλο πρόβλημα εξανθρωπισμού, το οποίο πρέπει να μετατρέψει τις επιστημονικές ανακαλύψεις προς την ανθρωπότητα.

</ p>