Κοινωνιολογία των συγκρούσεων

Με την ανάπτυξη της κοινωνίας δεν υπάρχουν μόνο νέαεπιστημονικά και τεχνικά επιτεύγματα, αλλά οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων αναπτύσσονται και καθίστανται πιο περίπλοκες. Υπάρχουν περισσότερα είδη και τα είδη των συγκρούσεων που τους αφορούν όλο και περισσότερους ανθρώπους, καθένα από τα οποία έχει τις δικές της αξίες και τα συμφέροντά της.

Κοινωνιολογία των συγκρούσεων ειδικεύεται σε μια ολοκληρωμένη μελέτηκαταστάσεις στις οποίες συγκρούονται τα συμφέροντα των ανθρώπων. Οι λόγοι για τις συγκρούσεις μπορεί να είναι μια ποικιλία προβλημάτων, για παράδειγμα, οι υλικές αξίες, η εξουσία εξουσίας, οι προσωπικές σχέσεις κ.λπ. Οι συγκρούσεις καλύπτουν απολύτως όλες τις σφαίρες της ανθρώπινης ζωής, όλους τους τύπους και τους τύπους των κοινωνικών σχέσεων και των αλληλεπιδράσεων των ατόμων στην κοινωνία.

Κοινωνιολογία των συγκρούσεων μελετά θέματα και συμμετέχοντες σε συγκρούσεις, που είναι άτομα, καθώς και κοινωνικές ομάδες και ολόκληρες οργανώσεις. Κοινωνικές συγκρούσεις - Πρόκειται για σύγκρουση ή αντιπαράθεση μεταξύ διαφόρων συμμετεχόντων στις κοινωνικές σχέσεις, προσπαθώντας να υπερασπιστεί τις αξίες, τις ανάγκες και τα συμφέροντά τους.

Θεωρία των συγκρούσεων στην κοινωνιολογία στην παγκόσμια πρακτικήεξετάστηκε και μελετήθηκε εδώ και πολύ καιρό. Μεγάλα πλεονεκτήματα στη μελέτη αυτού του προβλήματος ανήκουν στους Lewis Cozer, Ralph Dahrendorf και Kenneth Boulding. Στη Ρωσία, η κοινωνιολογία των συγκρούσεων ως επιστημονικής πειθαρχίας έχει μέχρι στιγμής πιο εφαρμοσμένο χαρακτήρα. Με βάση την έρευνά της, λαμβάνονται μόνο τα πρώτα βήματα για τη γενίκευση του προβλήματος και αρχίζει η διαμόρφωση επιστημονικών εννοιών. Σε σχέση με αυτά, η ανάγκη κατανόησης των καταστάσεων σύγκρουσης ως κοινωνικού φαινομένου με στόχο τον εξορθολογισμό της και την παροχή πολιτισμικών μορφών παραμένει σχετική.

Οι συγκρούσεις αποτελούν αναπόφευκτο μέρος της ανάπτυξηςκοινωνία. Η ουσία τους περιορίζεται στη χαλάρωση της αναδυόμενης ψυχολογικής έντασης μεταξύ των εμπλεκόμενων μερών. Οι συγκρούσεις βοηθούν τα άτομα να προσαρμοστούν αμοιβαία και να οδηγήσουν σε θετικές αλλαγές στην ανάπτυξη προβληματικών καταστάσεων.

Το πρόβλημα είναι συχνά κοινωνικόοι συγκρούσεις είναι ανοιχτά αρνητικές, γεγονός που οδηγεί σε αποσταθεροποίηση των σχέσεων, παραβιάζει την κοινωνική κοινότητα και αρμονικές σχέσεις στις ομάδες.

Η σύγκρουση στην κοινωνιολογία αναζητώντας τρόπους από τις αρνητικές συνέπειες των συγκρούσεων των ανθρώπινων συμφερόντων στην κοινωνία και επίσης αναπτύσσει τρόπους και μεθόδους για την εξομάλυνση των συγκρούσεων και τη μετατροπή τους σε ένα θετικό κανάλι.

Οι συγκρούσεις επηρεάζουν τέτοιους τομείς της ζωής της κοινωνίας, όπως η οικονομία, η κοινωνική σφαίρα, οι εθνικές σχέσεις και πολλοί άλλοι. Από την άποψη αυτή, υπήρξε ανάγκη ταξινόμηση του αυτά τα κοινωνικά φαινόμενα. Απομονώθηκαν τόσο μεγάλη ομάδα όπως μια προσωπική σύγκρουση (στο εσωτερικό της κάρτας), διαπροσωπική (μεταξύ δύο ή περισσότερων ατόμων) διακομματικών ομάδων (μεταξύ των κοινωνικών ομάδων με συγκρουόμενα συμφέροντα), προϊόντα περιποίησης σύγκρουσης (όταν το άτομο ανήκει σε πολλές ανταγωνιστικές ομάδες), μια σύγκρουση με το εξωτερικό περιβάλλον (μεταξύ ομάδα και το κοινωνικό της περιβάλλον).

Η κοινωνική σύγκρουση μπορεί να χωριστεί σε ξεχωριστούς τύπους που τις χαρακτηρίζουν από την άποψη των κινήτρων για την εμφάνιση αυτών των προβληματικών αντιφάσεων.

Αντιπαράθεση είναι μια αντιπαράθεση σε μια κλειστή, παθητική μορφή. Σε αυτό, κατά κανόνα, συμμετέχουν ομάδες με αντίθετα οικονομικά, πολιτικά και κοινωνικά συμφέροντα.

Αγωνία που εκδηλώνεται με τη μορφή ενός αγώνα για την αναγνώριση ορισμένων προσωπικών επιτευγμάτων, δημιουργικών ικανοτήτων της κοινωνίας ή μιας κοινωνικής ομάδας. Η αντιπαλότητα επιδιώκει να επιτύχει μια καλύτερη θέση στην κοινωνία.

Ανταγωνισμός Είναι ένας ξεχωριστός τύπος σχέσεων σύγκρουσης, ο κύριος σκοπός του οποίου είναι το κίνητρο για κέρδος ή ακόμα και ένα πολύ πραγματικό κέρδος.

Σε ξεχωριστές υποομάδες, η κοινωνιολογία της σύγκρουσης τονίζει τις μάχες, τις συζητήσεις, τα παιχνίδια και κάποιες άλλες.