Φωνητικό λεξιλόγιο: διακριτικά χαρακτηριστικά και πεδίο εφαρμογής

Η επικοινωνία είναι ένας από τους κύριους στόχουςγλώσσα και περιλαμβάνει τη χρήση ποικίλων μέσων από το λεξικό σύστημα. Μεταξύ των πολυάριθμων τρόπων παρουσίασης στη ρωσική γλώσσα, αυτοί που λειτουργούν λειτουργικά στο λεξικό ή βιβλιοπωλείο στυλ είναι ως επί το πλείστον ξεχωρίζει. Η πρώτη επιλογή χρησιμοποιείται συχνότερα στην καθημερινή καθημερινή ομιλία, η οποία χρησιμοποιείται σε ανεπίσημο περιβάλλον ή σε φιλικό διάλογο για την ανταλλαγή σκέψεων, συναισθημάτων και πληροφοριών. Χρησιμοποιεί λεκτικό λεξιλόγιο, το οποίο χαρακτηρίζεται από απλότητα, σημασιολογική ικανότητα και ελευθερία έκφρασης, δίνοντας φράσεις ζωντάνια και χρωματισμό.

Μιλώντας λεξιλόγιο που αναπτύχθηκε στο αστικό περιβάλλον,ως εκ τούτου στερείται διαλεκτικών χαρακτηριστικών και διαφέρει σημαντικά από τη γλώσσα του βιβλίου. Μπορεί να βρεθεί είτε προφορικά είτε γραπτώς με τη μορφή επιστολών και σημειώσεων. Σε αυτό το λεξιλόγιο χρησιμοποιούνται εκφράσεις και φράσεις που έχουν ένα συναισθηματικά εκφραστικό χρώμα (ειρωνικό, στοργικό, οικείο, αποδοκιμαστικό και άλλους). Περιορίζει επίσης τη χρήση αφηρημένων, ξένων λέξεων και ορολογίας.

Μιλάμε για λειτουργικό στυλ λόγουχαρακτηρίζεται από κοινές και ουδέτερες φράσεις (σπίτι, καιρός, χρόνος). Οι επιπτώσεις της υποκειμενικής αξιολόγησης χρησιμοποιούνται ευρέως με υπερβολική ή μειούμενη αξία (ήλιος, holodina, Lapushka, gryazische) με φωνητικές σκιά σε: - - (κερί φούρνο) - Yaga (φτωχό αγόρι έργαλειομηχανής) - yatina (nudyatiny, poshlyatina) - sha (vahtersha, doktorsha).

Επιπλέον, ομιλούμενες μορφές λεξιλογίουεπίθετα και ρήματα αξία κρίση (ένα παχύ, αυτιά, μεγάλα μάτια, συζήτηση, παιχνίδι, αναρρώνει, κόλπα παιχνίδι, κλπ). Για μεγαλύτερη εκφραστικότητα χρησιμοποιείται ο διπλασιασμός των λέξεων (καλό-καλό, πολύ-πολύ ισχυρό-ισχυρό, κλπ.).

Ο επόμενος τρόπος έκθεσης είναι ένα στυλ βιβλίου. Περιλαμβάνει διάφορες λειτουργικές ποικιλίες: επιστημονικές, δημοσιογραφικές, καλλιτεχνικές και επίσημες. Κάθε ένας από αυτά έχει τα δικά του χαρακτηριστικά λόγου, λόγω των οποίων υπάρχουν τα ίδια λεξιλόγια. Συμμορφώνονται με τους καθιερωμένους κανόνες της γλώσσας, αντιστοιχούν σε κάποια γραμματική μορφή και δεν υπόκεινται σε απόρριψη. Για παράδειγμα, σε επίσημα επιχειρησιακά και επιστημονικά κείμενα, η χρήση στοιχείων και εγκλεισμάτων από άλλα στυλ είναι απαράδεκτη, επειδή για αυτούς είναι χαρακτηριστική μόνο η σαφήνεια, η ακρίβεια και η λογική συνοχή.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, το λεκτικό λεξιλόγιο μπορείπου χρησιμοποιούνται στο ύφος του βιβλίου, ειδικά στο είδος τέχνης, όπου θέλετε να δώσετε στο κείμενο περισσότερη συναισθηματικότητα και ευκολία (ραβδί, το βράδυ, ανόητος, ανόητος γύρω κλπ.). Κατά κανόνα, τα λόγια αυτά υπερβαίνουν το εύρος της λογοτεχνικής ομιλίας και η χρήση τους πρέπει να δικαιολογείται από συγκεκριμένους στυλιστικούς στόχους, διότι σε μια άλλη περίπτωση συμβάλλουν στην απόφραξη της γλώσσας. Πολύ συχνά, οι λεξικές λέξεις χρησιμοποιούνται στη δημοσιογραφία, για να αναζωογονήσουν και να διακοσμήσουν το κείμενο κάπως.

</ p>