Οξείδια, οξείδια που σχηματίζουν νάτριο και δεν σχηματίζουν άλατα
Τα οξείδια είναι σύνθετες ουσίες που αποτελούνται από δύο στοιχεία, εκ των οποίων το ένα είναι το οξυγόνο στη δεύτερη κατάσταση οξείδωσης.
Στη χημική βιβλιογραφία για την ονοματολογία των οξειδίων τηρούν τους ακόλουθους κανόνες:
- Όταν γράφετε τύπους, το οξυγόνο τοποθετείται πάντα στη δεύτερη θέση - ΟΧΙ, CaO.
- Ονομάζουμε οξείδια, πρώτα χρησιμοποιούμε πάντα την λέξη οξείδιο, αφού στη γενική περίπτωση είναι το όνομα του δεύτερου στοιχείου: BaO - οξείδιο του βαρίου, K2O - οξείδιο του καλίου.
- Στην περίπτωση που το στοιχείο σχηματίζει πολλάοξείδια μετά το όνομά της εντός παρενθέσεων υποδεικνύουν την κατάσταση οξείδωσης του στοιχείου, π.χ. N₂O₅ - νιτρικού οξειδίου (V), Fe₂O₃ - οξείδιο του σιδήρου (II), Fe₂O₃ - οξείδιο του σιδήρου (III).
- Καλώντας τα πιο κοινά οξείδια,είναι απαραίτητο να προσδιοριστεί ο λόγος των ατόμων στο μόριο προς τους αντίστοιχους ελληνικούς αριθμούς: Ν2Ο - οξείδιο του αζώτου, ΝΟ2 - διοξείδιο του αζώτου, πεντοξείδιο του αζώτου Ν2O5, ΝΟ - μονοξείδιο του αζώτου.
- Ανόργανα τους ανυδρίτες οξέων είναι επιθυμητό να καλέσει τον ίδιο τρόπο όπως τα οξείδια (π.χ., N₂O₅ - νιτρικού οξειδίου (V)).
Τα οξείδια μπορούν να ληφθούν με διάφορους τρόπους:
- Αλληλεπίδραση οξυγόνου με απλές ουσίες. Οι απλές ουσίες οξειδώνονται όταν θερμαίνονται, συχνά με την απελευθέρωση θερμότητας και φωτός. Αυτή η διαδικασία ονομάζεται καύση
C + 02 = C02 - Λόγω της οξείδωσης σύνθετων ουσιών, λαμβάνονται οξείδια στοιχείων, τα οποία περιλαμβάνονται στο αρχικό υλικό:
2Η2S + 3O2 = 2Η2Ο + 2SO2 - Η αποσύνθεση των νιτρικών, υδροξειδίων, ανθρακικών αλάτων:
2Cu (NO3) 2 = 2CuO + 4NO2 + 02
CaCO3 = CaO + CO3
Cu (ΟΗ) 2 = CuO + Η2Ο - Ως αποτέλεσμα της οξείδωσης των μετάλλων από οξείδια άλλων στοιχείων. Τέτοιες αντιδράσεις έγιναν η βάση της μεταλλοθερμίας - η μείωση των μετάλλων από τα οξείδια τους με τη βοήθεια πιο ενεργών μετάλλων:
2Al + Cr2O3 = 2Cr ± Al2O2 - Με αποσύνθεση ανώτερων οξειδίων ή με οξείδωση κατώτερων οξειδίων:
4CrO3 = 2Cr2O3 + 303
4FeO + 02 = 2Fe2O4
4CO + 02 = 2CO2
Ταξινόμηση των οξειδίων με βάση τη χημική τους ουσίαιδιότητες υποδηλώνει τη διαίρεσή τους σε οξείδια που σχηματίζουν άλατα και δεν σχηματίζουν άλατα (αδιάφορα). Τα οξείδια σχηματισμού αλάτων, με τη σειρά τους, διαιρούνται σε όξινα, βασικά και αμφοτερικά.
Τα βασικά οξείδια αντιστοιχούν στους λόγους. Για παράδειγμα, τα Na2O, CaO, MgO είναι βασικά οξείδια, εφόσον αντιστοιχούν στις βάσεις - NaOH, Ca (OH) 2, Mg (OH) 2. Ορισμένα οξείδια (K2O και CaO) αντιδρούν εύκολα με νερό και σχηματίζουν τις αντίστοιχες βάσεις:
CaO + Η2Ο = Ca (OH) 2
Κ2Ο + Η2Ο = 2ΚΟΗ
Τα οξείδια Fe2O3, CuO, Ag2O δεν αντιδρούν με το νερό, αλλά εξουδετερώνουν τα οξέα, εξαιτίας των οποίων θεωρούνται τα κύρια:
Fe2O3, + 6ΗCl = 2FeCl3 + 3Η2ΟCυΟ + Η2SΟ4 + Η2Ο
Ag2O + 2HNO3 = 2AgNO3 + Η2Ο
Τυπικές χημικές ιδιότητες των οξειδίων αυτού του τύπου είναι η αντίδρασή τους με οξέα, ως αποτέλεσμα των οποίων σχηματίζεται κατά κανόνα νερό και άλας:
FeO + 2HCl = FeCl2 + Η2Ο
Τα βασικά οξείδια αντιδρούν επίσης με όξινα οξείδια:
CaO + CO2 = CaC03.
Οξικά οξέα Για παράδειγμα, το N2O οξείδιο οξείδιο αντιστοιχεί σε νιτρικό οξύ HNO2, Cl2O7 - υπερχλωρικό οξύ HClO4, SO3 - θειικό οξύ H2SO4.
Η κύρια χημική ιδιότητα τέτοιων οξειδίων είναι η αντίδρασή τους με βάσεις, σχηματίζονται άλας και νερό:
2NaOH + CO2 = NaCO3 + Η2Ο
Τα περισσότερα όξινα οξείδια αντιδρούνμε νερό, σχηματίζοντας τα αντίστοιχα οξέα. Ταυτόχρονα, το SiO οξείδιο οξείδιο είναι πρακτικά αδιάλυτο στο νερό, όμως εξουδετερώνει τις βάσεις, ως εκ τούτου, είναι ένα όξινο οξείδιο:
2NaOH + Si02 = (σύντηξη) Na2Si03 + Η2Ο
Αμφοτερικά οξείδια Είναι οξείδια, τα οποία, ανάλογα με τις συνθήκεςπαρουσιάζουν όξινες και βασικές ιδιότητες, δηλ. όταν αλληλεπιδρούν με οξέα, συμπεριφέρονται ως βασικά οξείδια και όταν αλληλεπιδρούν με τις βάσεις, συμπεριφέρονται σαν οξείδια του οξέος.
Όχι όλα τα αμφοτερικά οξείδια αλληλεπιδρούν στον ίδιο βαθμό με τις βάσεις και τα οξέα. Ορισμένες έχουν περισσότερες βασικές ιδιότητες, άλλες έχουν όξινες ιδιότητες.
Εάν το οξείδιο του ψευδαργύρου ή το χρώμιο αντιδρά στον ίδιο βαθμό με οξέα και βάσεις, τότε κυριαρχούν οι βασικές ιδιότητες του Fe2O οξυξειδίου.
Οι ιδιότητες των αμφοτερικών οξειδίων απεικονίζονται από το παράδειγμα του ZnO:
ZnO + 2HCl = ZnCl2 + Η2Ο
ZnO + 2NaOH = Na2ZnO2 + H20
Τα μη σχηματίζοντα οξείδια δεν σχηματίζουν οξέα ή βάσεις (για παράδειγμα, Ν2Ο, ΝΟ).
Επιπλέον, δεν δίνουν τις χαρακτηριστικές αντιδράσειςοξείδια σχηματισμού αλάτων. Nesoleobrazuyuschie οξείδια μπορεί να αντιδρούν με οξέα ή αλκάλια, αλλά δεν σχηματίζουν προϊόντα που είναι χαρακτηριστικές των οξειδίων σχηματισμού άλατος, όπως 150⁰S και 1,5 MPa CO αντιδρά με υδροξείδιο του νατρίου για να σχηματιστεί ένα άλας - μυρμηκικού νατρίου:
CO + NaOH = HCOONa
Τα μη στερεογόνα οξείδια δεν είναι τόσο ευρέως κατανεμημένα όπως άλλοι τύποι οξειδίων και σχηματίζονται, κυρίως, με τη συμμετοχή δισθενών μη-μετάλλων.
</ p>
